Çıktım erik dalına, anda yedim üzümü
Bostan ıssı kakıyıp, der ne yersin kozumu
Uğruluk yaptı bana, bühtan eyledim ona
Çerçi de geldi aydır, hani aldın gözgünü
Kerpiç koydum kazana, poyraz ile kaynattım
Nedir diye sorana, bandım verdim özünü
İplik verdim cullaha, sarıp yumak etmemiş
Becid becid ısmarlar, gelsin alsın bezini
Bir serçenin kanadın, kırk katıra yüklettim
Çift dahi çekemedi, şöyle kaldı kazını
Bir sinek bir kartalı, salladı vurdu yere
Yalan değil gerçektir, ben de gördüm tozunu
Bir küt ile güreştim, elsiz ayağım aldı
Güreşip basamadım, gövündürdü özümü
Kafdağı’ndan bir taşı, şöyle attılar bana
Öylelik yola düştü, bozayazdı yüzümü
Balık kavağa çıkmış, zift turşusun yemeğe
Leylek koduk doğurmuş, baka şunun sözünü
Gözsüze fısıldadım, sağır sözüm işitmiş
Dilsiz çağırıp söyler, dilimdeki sözümü
Bir öküz boğazladım, kakladım sere kodum
Öküz ıssı geldi der, boğazladım kazımı
Bundan da kurtulmadım, nideyim bilemedim
Bir çerçi de geldi der, kanı aldın gözgümü
Tosbağaya sataştım, gözsüz sepek yoldaşı
Sordum sefer nereye, Kayseri’ye âzimi
Yunus bir söz söylemiş, hiçbir söze benzemez
Münafıklar elinden, örter mâ’na yüzünü
*** Şiirin eski Türkçe aslı ***
Çıkdum erik talına anda yidüm üzümi
Çıkdum erik talına anda yidüm üzümi
Bostân ıssı kakıyup dir ne yirsün kozumı
Kerpîç koydum kazgana poyrazıla kaynatdum
Nedür diyü sorana bandum virdüm özini
İplik virdüm Çulhâya sarup yumak itmemiş
Becid becid ısmarlar gelsün alsun bezini
Bir serçenün kanadın kırk kanluya yükletdüm
Çifti dahı çekmedi kaldı şöyle yazılı
Bir sinek bir kartalı kaldurup urdı yire
Yalan degül gerçekdür ben de gördüm tozını
Balık kavaga çıkmış zift turşısın yimege
Leylek koduk togurmış bak a şunun sözini
Bir küt ile güreşdüm elsüz ayagum aldı
Güreşüp basamadum göyündürdi özümi
Kâf Tagı’ndan bir taşı şöyle atdılar bana
Öylelik yire düşdi bozayazdı yüzümi
Gözsüze fısıldadum sagır sözüm işitmiş
Dilsüz çagırup söyler dilümdeki sözümi
Bir öküz bogazladum kakıldum sere kodum
Öküz ıssı geldi eydür bogazladun kazumı
Ugrulık yapdum ana bühtân eyledi bana
Bir çerçi geldi eydür kanı aldun gözgümi
Tosbagaya ugradum gözsüzsepek yoldaşı
Sordum sefer kancaru Kayserî’ye ‘azimi
Yûnus bir söz söylemiş hîç bir söze benzemez
Münâfıklar elinden örter ma‘nî yüzini
